Ξέρετε.... ένα παλιό ρητό λέει μη κρίνεις για να μη κριθείς...Δεν με απασχολεί απλά.Ας με κρίνουν αυτοί που μπορούν και έχουν την απαραίτητη νοημοσύνη να το κάνουν.Αυτό ήταν και θα είναι το μοτίβο μου.
Και εγώ λοιπόν (όπως σχεδόν όλοι) στον αγώνα από μικρή ηλικία.Να είμαι καλά να πιάνουν τα χέρια μου να δουλεύω.Όταν κάνεις μια δουλειά ότι και αν είναι, το μεράκι και ο ζήλος θα σε καταστήσουν καλό σε αυτή.
Τέσσερα χρόνια σε αυτή τη πόλη και πάω για πέντε.Όχι όχι πιστέψτε με δεν θέλω να τα εκατοστήσω....Έχω πάει σε άπειρα μαγαζιά σαν πελάτης.Πολύ λίγες φορές με εξυπηρέτησαν σωστά.
Κάποτε δούλευα σε ένα Netcafe.
Έχω δει πάρα πολλούς να έρχονται για δουλειά εκεί πέρα.
Η δουλειά τους να κάνουν μόνο καφέδες και να καθαρίζουν τα γραφεία τον Η/Υ.30 ευρώ το 8όρο.Καθόλου άσχημα.Ούτε κασμάς ούτε οικοδομή ούτε συνεργείο.Netcafe.
Και όμως δεν την πάλευαν να έρθουν στην ώρα τους, δεν την πάλευαν να είναι σωστοί απέναντι στην επιχείρηση και ενίοτε συλλαμβάνονταν να κλέβουν από το ταμείο.Στα 3 χρόνια που δούλευα εκεί ήρθαν τουλάχιστον 30 διαφορετικά άτομα για δουλειά.Τόσο μα τόσο ανεπρόκοποι όλοι τους!Και δεν είναι μεμονωμένο το περιστατικό στο συγκεκριμένο μαγαζί το βλέπεις παντού εδώ πέρα.Γεμάτη είναι η Αθήνα με κόσμο που απλά δεν κάνει σωστά τη δουλειά του.
Είναι τόσο λίγοι πλέον αυτοί που την κάνουν καλά έτσι ώστε αν τους βρεις όχι μόνο μένεις μόνιμος πελάτης αλλά τους στέλνεις και όλους τους φίλους σου.
Έχετε πάει σε Super Marker σε κάποια άλλη πόλη;Κοπέλες με μισθό μισό από αυτόν εδώ στην πρωτεύουσα, χωρίς ένσημα να σκίζονται να σε εξυπηρετήσουν και όταν λέμε γρήγορα εννοούμε γρήγορα όχι όπως εδώ που πας στον ΑΒ (πχ) και πετάνε χαρταετό.
Γιατί;Πες μου λοιπόν αγαπητέ συνάνθρωπε.Τι είναι αυτό που κάνει τον Χ , Ψ υπάλληλο παντελώς αγενή και γενικά βαρεμένο να κάνει τη δουλειά του;Γιατί υπάρχει τόσο μα τόσο άχρηστος κόσμος σε πάσης φύσεως δουλειά;Είναι η πολυκοσμία και η ανωνυμία που δημιουργεί τον ωχαδερφισμό σε αυτή τη πόλη;Είναι τα αεροπλάνα που μας ψεκάζουν και εκτός απο κατατονικούς μας κάνουν και άχρηστους(Χαρδαβέλλας ©);Είναι τα κρυφά μυνήματα του διαβόλου στην κόκα κόλα (Πανούσης ©);Όχι πείτε μου!
Φιλέ Στέλιο
Όλα τα παραπάνω που περιγράφεις είναι μια πραγματικότητα
Να πω διαπαιδαγώγηση… να πω πονηρία… να πω μιζέρια και ζήλεια του Έλληνα.
Δεν ξέρω ρε Στέλιο κουράστηκα να αναλύω συνέχεια την μαλακία του Έλληνα.
Ας προσπαθήσουμε να φτιάξουμε λίγο παραπάνω εμάς και είμαι σίγουρος ότι θα προσφέρουμε περισσότερα κοινωνικά από ότι προσφέρουμε τώρα.
Το κλειδί είμαστε εμείς.
Καλή σου ημέρα
Ναι φίλε συμφωνώ μαζί σου.Το κλειδί είμαστε εμείς.Αν καλυτερεύσει ένας ένας από εμάς ξεχωριστά είναι μια αρχή.Αλλά ως πότε θα είσαι ο "καλός" και θα πατάνε πάνω σου για πες μου.Για να μη ξεφύγουμε από το θέμα που είναι η δουλειά θα αρκεστώ να σου πω ότι είναι καθαρά θέμα του καθενός πως την κάνει.Εγώ με τα μάτια κάποιου που αρχίζει να χτίζει τη ζωή του τώρα
απλά σας παραθέτω το τι βλέπω και παράλληλα προσπαθώ να βρω ένα τρόπο να μην γίνω σαν όλα αυτά που απεχθάνομαι.
Καλή σου μέρα! Όσο αισιόδοξος και να θέλει να είναι ο φίλος μας, εγώ πάντως έχω αγανακτήσει με αυτό το θέμα. Είσαι κορόιδο αν κάνεις σωστά τη δουλειά σου πια. Στο γραφείο έχουμε μια κοπέλα για τα τηλέφωνα. Δουλεύω από τις 10 το πρωί μέχρι της 11 το βράδυ. Και δεν παραπονέθηκα ποτέ οτι δεν μπορώ. Εγώ το επέλεξα (εκτός από μια Παρασκευή που έκανα κοπάνα :)). Δεν μπορώ να την ακούω να λέει συνέχεια "Ουφ δεν μπορώ άλλο!) Την κοιτάω με την άκρη του ματιού μου και σκέφτομαι οτι δεν θα κάνει ποτέ κάτι στη ζωή της, γιατί δεν έμαθε να σέβεται τον εαυτό της κι αυτούς που την πληρώνουν για να κάνει κάτι συγκεκριμένο και όχι να βογγάει λες και σηκώνει τενεκέ στην οικοδομή. Δεν υποτιμώ καμία δουλειά, αλλά Στέλιο πόσο δίκιο έχεις.
Πως να ήταν να καθόμαστε όλη την μέρα και να μας πληρώνουν. Εγώ πάντως βαριέμαι να κάθομαι. Τώρα βέβαια εγώ δεν είμαι το μέτρο, αλλά πάντα έπρεπε να δίνω 100 από τα 30, για να αισθάνομαι ότι έκανα κάτι που αξίζει, κι έχω κάνει αρκετές δουλειές.
Αυτό όμως δεν ξέρω αν πρέπει να μας κάνει όλους ίδιους. Αν και νομίζω οτι δεν μπορεί. Είναι θέμα χαρακτήρα.
Αχ βρε freedula...Όλα αυτά τα φαινόμενα που περιγράφω έχουν γίνει ο κανόνας πλέον και είναι άκρως κολλητικά.Ίσως να έχω και άδικο και δε πρέπει να παραπονιέμαι μιας και υπάρχουν και άλλες πραγματικότητες όπως η πείνα και ο πόλεμος.Εγώ και εσύ όμως ζούμε στην Ελληνική πραγματικότητα και αυτή θέλουμε να αλλάξουμε προς το καλύτερο γιατί.. χάνουμε την ανθρωπιά μας...για μαλακίες!
Στέλιο και freedula χαίρομαι που τα βρίσκετε.
Αλλά δεν είναι δουλεία η δουλειά μας?
Xρειάζεται να κάνουμε κοπάνα για να πάμε μία βόλτα?
Μήπως πρέπει να ξανακοιτάξουμε της επιλογές μας ?
Το κλειδί είμαστε εμείς.
Καλή σας ημέρα!!!
Και εγώ χαίρομαι για την αντιπαράθεση που που ανοίγεις φίλτατε Τάκη το θέμα όμως είναι , πέρα από τις επιλογές μας , το ότι τελικά δε παίρνεις πίσω.Όσο καλός και εξυπηρετικός να είσαι (που ξέρω ότι είσαι) συνεχίζεις ακόμη να αναλύεις την μαλακία του καθενός γιατί πάντα κάποιος δεν κάνει σωστά τη δουλειά του.Οπότε σε ρωτάω.Ναι έχεις καθαρό κεφάλι.Ναι είσαι σωστός.Γλίτωσες;Άντε να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας;)
Όχι δεν γλίτωσες είναι σίγουρο αυτό.
Αλλά έχεις καθαρή την συνείδηση σου ή μάλλον είσαι ελέφαντας. :))
Εγώ πάλι πιστεύω μεν ό,τι είναι η παιδεία του Έλληνα. Από την άλλη είναι και η ψυχολογία του εργαζόμενου. Και δεν λέω για τον μέσο εργαζόμενο, αλλά για εκείνον που τον έχει φάει η ρουτίνα και συνεχώς πλέκει στην φαντασία του το πού θα μπορούσε να είναι και γιατί το κάνει αυτό.
Η μητέρα μου είναι ξενοδοϋπάλληλος και έχοντας ξεκινήσει σαν σερβιτόρα για να καταλήξει προϋσταμένη, της είχαν βάλει τα 2 πόδια σε ένα παππούτσι. Τώρα γυρνά και βλέπει τους φοιτητές/φοιτήτριες να φέρνουν τον καφέ με υφάκι "πιές τον για να μην στον ρίξω στα μούτρα", γιατί μέσα τους τρώει το σαράκι του πτυχίου και βλέπουν σαν ευκαιρία για λεφτά τον "δίσκο" αλλά παράλληλα και σαν σκλαβιά. Και το εξωτερικεύουν. Και στους πελάτες, και στους συναδέρφους, και στο σπίτι τους κιόλας.
Με το "τουπέ" έχουν μείνει όλοι. Σαν να θέλουν να σου πούν "α ρε μαλάκα, δεν θα βγάλω το πτυχίο; Εσύ θα με σερβίρεις!"
Δεν εκτιμάν. Δεν εκτιμάν την δουλειά, την θεωρούν ντροπή, εξαναγκασμό για να τα βγάλουν πέρα. Και πώς να μην το μεταδώσεις στον συνάνθρωπο σου;
Και θα πώ και ένα τελευταίο, γιατί η freedula μου το θύμισε. Δουλεύω στην forthnet. Όσο υπήρχα σαν πελάτης, κάθε φορά που καλούσα την τεχνική υποστήριξη, είχα την εντύπωση πως έπεσα σε άνθρωπο που κατανοεί το πρόβλημα μου και θα ασχοληθούν με αυτό που έχω. Αλλά όταν τα είδα τα πράγματα από "άλλο μάτι", πάγωσα. Ό,τι δεν θέλουν να ακούν αυτοί σαν πελάτες, θα στο πούνε τώρα. Γιατί δεν είναι πιά στην θέση σου, πελατάκο. Γιατί κάθονται να σκαρφίζονται ανέκδοτα εις βάρος σου και γιατί θα σου πούν ένα σωρό μπούρδες, έτσι γιατί έχουν την δύναμη να το κάνουν, και γιατί ανυπομονούν να στο κλείσουν το ακουστικό...
Φίλε Madvil αυτό είναι το θέμα όταν έρχεσαι στην αντιπέρα όχθη να μην κάνεις αυτό που δεν σου αρέσει να σου κάνουν.Όσο αγενής και να είναι ένας πελάτης η αντιμετώπιση θα κάνει την διαφορά γιατί στο κάτω κάτω όταν του περάσουν τα νεύρα θα σκεφτεί "τι έφταιγε και αυτός ο κακόμοιρος αυτός τα τηλέφωνα σήκωνε".Και αυτό είναι μια αρχή.
Πάντως αυτό για την ντροπή και τον εξαναγκασμό έχεις δίκιο όντως δεν εκτιμούν την δουλειά πολλοί σήμερα και απορώ πραγματικά...
Aστο, έχω κάνει δημόσιο.....
....Πακέτο!