Αυτά που σκέφτομαι είναι πάρα πολλά.Έχω αρχίσει πάλι να ζω την στιγμή να χάνομαι στον εαυτό μου.Η εσωστρέφεια με γεμίζει πολύ περισσότερο από την επαφή με πραγματικούς ανθρώπους.Δε θέλω να δω φίλους δε θέλω να πάω στη δουλειά.Θέλω να μη με νοιάζει που θα κοιμηθώ και που θα φάω αν τα ρούχα μου σκίστηκαν η όχι.
Κάθε μέρα μοιάζει ίδια.Ποιο το νόημα;Μόλις κάνω μια όμορφη σκέψη αμέσως σκέφτομαι και την άλλη όψη του νομίσματος και ξενερώνω.
Ναι εντάξει όλα μια ιδέα είναι.Αφού είναι όλα μια ιδέα γιατί αισθάνομαι τόσο σκατά;Δε μου λείπει η υγεία, δε μου λείπει η τροφή, η στέγη, τα ρούχα, η στοργή και το χάδι γυναίκας.Μήπως είμαι αχάριστος;Αλήθεια έτσι λες;Δεν εκτιμάω μου λες;
Μα εγώ στο λέω θες να δεις πως καταστρέφονται όλα μέσα σε μία ώρα;Μέσα σε μία ώρα μπορώ να καταστρέψω όλα όσα πήρε μια ζωή για να φτιάξω.
Δώσε μου άλλη μία ώρα και θα κόψω και όλους τους δεσμούς με τους ανθρώπους που με ξέρουν μια ζωή.
Η απόλυτη μοναξιά από το ίδιο μου το χέρι είναι πολύ καλύτερη από αυτή που δημιουργείται από την ανάμεσα απόσταση των ανθρώπων.
Ας τα χάσω όλα.Και τι έγινε;
Όλα είναι τόσο εύθραυστα.H ίδια η ζωή είναι εύθραυστη.Πως να μην είναι και όλα τα άλλα αφού γύρω από αυτήν όλα γυρνάνε;
Πως μπορούν οι άνθρωποι και λένε ποτέ και πάντα δε μπορώ να καταλάβω.
Έχω αυτή την αίσθηση χρόνια τώρα.Σε κάθε βήμα που κάνω βλέπω τη γραμμή που διαχωρίζει λογική και τρέλα.Στέκομαι εκεί ανάμεσα στη λογική και στη τρέλα.Συνειδητά παίρνω αποφάσεις υπό το πρίσμα της λογικής.Βλέπεις για μένα.... εγώ .... πάντα ήμουν στη μέση.
Η αντίληψη μου για τη ζωή δεν συμβαδίζει με την πραγματικότητα.Η ζωή δεν έχει υπόσταση είναι ανάλαφρη, απλά υπάρχεις και επειδή υπάρχεις δε χρειάζεσαι τίποτε παραπάνω.Η πραγματικότητα είναι ότι όλα αυτά είναι ρομαντικές μαλακίες.
Και ύστερα είναι και η κοροϊδία.Η κοροϊδία ότι πρέπει να μοχθείς για να ζήσεις και όλες αυτές οι μαλακίες του ότι ο καθένας κουβαλάει το σταυρό του σε όλη του τη ζωή και δε πειράζει μωρέ αφού δε σου βγήκαν καλά σε αυτή τη ζωή θα δικαιωθείς μετά θάνατο που θα πας στο Παράδεισο.
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ γελάω στα μούτρα σας ΡΕ ΜΑΛΑΚΕΣ!
Γελάω και φτύνω με περιφρόνηση σε κάθε τι σπουδαίο.
Κάθε μέρα μοιάζει ίδια.Ποιο το νόημα;Μόλις κάνω μια όμορφη σκέψη αμέσως σκέφτομαι και την άλλη όψη του νομίσματος και ξενερώνω.
Ναι εντάξει όλα μια ιδέα είναι.Αφού είναι όλα μια ιδέα γιατί αισθάνομαι τόσο σκατά;Δε μου λείπει η υγεία, δε μου λείπει η τροφή, η στέγη, τα ρούχα, η στοργή και το χάδι γυναίκας.Μήπως είμαι αχάριστος;Αλήθεια έτσι λες;Δεν εκτιμάω μου λες;
Μα εγώ στο λέω θες να δεις πως καταστρέφονται όλα μέσα σε μία ώρα;Μέσα σε μία ώρα μπορώ να καταστρέψω όλα όσα πήρε μια ζωή για να φτιάξω.
Δώσε μου άλλη μία ώρα και θα κόψω και όλους τους δεσμούς με τους ανθρώπους που με ξέρουν μια ζωή.
Η απόλυτη μοναξιά από το ίδιο μου το χέρι είναι πολύ καλύτερη από αυτή που δημιουργείται από την ανάμεσα απόσταση των ανθρώπων.
Ας τα χάσω όλα.Και τι έγινε;
Όλα είναι τόσο εύθραυστα.H ίδια η ζωή είναι εύθραυστη.Πως να μην είναι και όλα τα άλλα αφού γύρω από αυτήν όλα γυρνάνε;
Πως μπορούν οι άνθρωποι και λένε ποτέ και πάντα δε μπορώ να καταλάβω.
Έχω αυτή την αίσθηση χρόνια τώρα.Σε κάθε βήμα που κάνω βλέπω τη γραμμή που διαχωρίζει λογική και τρέλα.Στέκομαι εκεί ανάμεσα στη λογική και στη τρέλα.Συνειδητά παίρνω αποφάσεις υπό το πρίσμα της λογικής.Βλέπεις για μένα.... εγώ .... πάντα ήμουν στη μέση.
Η αντίληψη μου για τη ζωή δεν συμβαδίζει με την πραγματικότητα.Η ζωή δεν έχει υπόσταση είναι ανάλαφρη, απλά υπάρχεις και επειδή υπάρχεις δε χρειάζεσαι τίποτε παραπάνω.Η πραγματικότητα είναι ότι όλα αυτά είναι ρομαντικές μαλακίες.
Και ύστερα είναι και η κοροϊδία.Η κοροϊδία ότι πρέπει να μοχθείς για να ζήσεις και όλες αυτές οι μαλακίες του ότι ο καθένας κουβαλάει το σταυρό του σε όλη του τη ζωή και δε πειράζει μωρέ αφού δε σου βγήκαν καλά σε αυτή τη ζωή θα δικαιωθείς μετά θάνατο που θα πας στο Παράδεισο.
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ γελάω στα μούτρα σας ΡΕ ΜΑΛΑΚΕΣ!
Γελάω και φτύνω με περιφρόνηση σε κάθε τι σπουδαίο.