ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ

Και να λοιπόν αγαπητέ συνάνθρωπε που ότι έλεγα περί Net Neutrality λίγο καιρό πριν τώρα τα βλέπουμε και live.Δεν συνηθίζω να γράφω για την επικαιρότητα αλλά όπως και αν το κάνεις την ζούμε.Την βλέπουμε.Διαστρεβλωμένη ή όχι.Κάθε μέρα προσπαθούν να μας περάσουν ότι έτσι είναι τα πράγματα και ότι δεν υπάρχει άλλη πλευρά.Είσαι αναρχικό και αλητήριο στοιχείο αγαπητέ συνάνθρωπε.Τόλμησες να αμφισβητήσεις;Και από πάνω το έγραψες κιόλας;Και τζάμπα; Ασυγχώρητο αγαπητέ συνάνθρωπε.

Μόλις θα βρεθεί κάποιος που θα δει λίγο πιο μακρυά ή ακούσει τις φωνές στο βάθος θα του πουν ότι είναι τρελός.Θα πουν ότι δεν σκέφτεται σωστά.Η ίδια του η οικογένεια θα τον συμβουλεύει ότι όλα αυτά που λέει και κάνει δεν είναι σωστά."Λογικέψου αγόρι μου.Ξανασκέψου το".

Και όταν θα δουν ότι δεν παίρνει από λόγια θα αρχίσουν οι φωνές.Και αν δε πιάσουν οι φωνές;Θα αρχίσουν οι τιμωρίες.Και αν δε πιάσει τίποτα από αυτά;Θα σταματήσουν να ασχολούνται μαζί του.Και όταν θα σταματήσουν να ασχολούνται μαζί του θα είσαι σαν να μην υπάρχει.Δεν θα ακούγεται η φωνή του αγαπητέ συνάνθρωπε."Άστον αυτόν", θα λένε , "μια μέρα θα μεγαλώσει και θα καταλάβει".

Τι θα καταλάβει τελικά;Ότι θέλουν να πιστεύει ότι είναι μικρός και ασήμαντος για να κάνει τη διαφορά;Και;Θα μείνει απλός θεατής αν τύχει και είναι τυχερός και έχει αυτή την αποκάλυψη;

Βλέπεις η παιδεία που του δώσανε από το σχολείο ακόμη του έμαθε να μη μιλά ακόμη και αν γίνονται αδικίες διότι αυτό θα συντελέσει αρνητικά στη διαγωγή του και στη φήμη του.Και δώστου οι αποβολές βροχή έπεφταν.Και να που οι συμμαθητές έρχονταν μετά να του δώσουν τα χέρια "Μπράβο ρε Στέλιο, καλά τα είπες".Αλλά όταν ερχόταν η ώρα να υποστηρίξουν ή όταν έπεφτε η κρίση επάνω τους είτε για το βαθμό τους έκλαιγαν, είτε γιατί φοβόταν την οργή των γονιών τους.

Μη γελιέσαι αγαπητέ συνάνθρωπε αυτή η αξιολόγηση και αυτή η κατάσταση είναι άμεσα μεταφερόμενη και στη κοινωνία αργότερα.Συμβαίνουν και τα βλέπουμε.Όσοι αποφασίζουν να μη μείνουν θεατές και κάνουν αίσθηση το ίδιο σύστημα τους χαντακώνει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.Και δε μιλάω για αυτούς που προκαλούν.

Μιλάω για σένα που κάθεσαι και δημοσιεύεις ποιήματα τα οποία χλευάζουν την τάξη των πραγμάτων.Για σένα που πεζό γράφεις δωρεάν και δεν πληρώνεις εκδοτικούς οίκους.Για σένα που ζωγράφισες την πόλη σου και το δάσος μέσα σε φλόγες.Για μένα που θέλω να τα βγάλω από το κεφάλι μου.

Μπορώ να σου υποσχεθώ αγαπητέ συνάνθρωπε ότι εγώ δεν θα μείνω θεατής.Γιατί ξέρεις κάποια μέρα θα με κοιτάξει το παιδί μου στα μάτια και θα με ρωτήσει "Γιατί είναι έτσι τα πράγματα Μπαμπά;Έτσι είναι το σωστό;".

Και εγώ που θα ξέρω ότι δεν είναι το σωστό τι θα του απαντήσω;

Ότι παιδί μου ξέρεις κάτι, έχεις δίκιο δεν είναι σωστά αλλά δεν μπορείς να κάνεις τίποτα.Όταν μπορούσα εγώ και όλοι οι υπόλοιποι να κάνουμε τη διαφορά δεν κάναμε τίποτα, επειδή ο φιλοτομαρισμός νίκησε το ελεύθερο μας πνεύμα.Καλύτερα να σκύψεις το κεφάλι παιδί μου και να μη μιλήσεις.Μη πεις αυτά που έχεις στη καρδιά σου κράτα τα για σένα για να μην έχεις προβλήματα". (;)

Θα έρθει η μέρα μου αγαπητέ συνάνθρωπε και θα σου το πω να είσαι σίγουρος.Ελπίζω να με ακολουθήσεις.

Σου αφιερώνω το παρακάτω: